امروز من در مورد تجزیه و تحلیل میدانی ، یک بوردیو ، از انتشارات دانشگاهی تعجب کردم. من به جرات می گویم کسی این کار را کرده است و این یکی از موارد بسیار زیادی است که من با آنها روبرو نشده ام.
من به عنوان رشته ای به فکر نوشتن آکادمیک بوده ام. دلیل این است که وبلاگ نویسی به طور کلی به عنوان شکل بسیار ناچیزی از نگارش / انتشار آکادمیک دیده می شود ، مطمئناً در مقایسه با وضعیت "بالا" که توسط مقاله ژورنالی و مونوگرافی علمی مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که هر دو ژورنال و کتاب دارای ارزش تبادل متفاوتی در رشته ها و زمینه های مختلف ی هستند ، اما به طور صمیمی وضعیت بسیار بیشتری نسبت به وبلاگ ها دارند.
البته برخی فعالیت های اقلیت در زمینه های خود وضعیتی دارند - به عنوان مثال مانند باغ آوانگ در هنر. خوب ، منظور من این چیزی است که قبل از همه ما آوانگارد بوده و غیرقابل شوک شدن بوده و همه اینها به یک تجارت بزرگ تبدیل شده است. اما اکثریت قریب به اتفاق وبلاگ های دانشگاهی آوانگارد نیستند ، مطمئناً به گونه ای نیست که برخی دیگر از انتشارات دیجیتالی علمی - سکوی مشارکتی ، انتشارات غیر خطی و مواردی از این دست ، همانگونه که توسط دیجیتال فقط اضافه کردن نام-انضباط تولید می شود. مردم.
به نظر می رسد که وبلاگ نویسی از نوشتن رومه ها به عنوان فعالیت مشکوک علمی نویسی استفاده کرده است. روزی روزگاری و مطمئناً در حافظه زنده من ، دانشگاهیانی که برای مطبوعات عامه می نوشتند ، تا حدودی خودمختار به نظر می رسید. آنها غالباً تصور می شدند که از نیاز به افشای خود در ملاء عام لکه دار می شوند. همه اینها کمی بی ادعا ، بی حد و حصر و غیر قابل تحمل ، سرگرمی های غیر ضروری بود. این روزها ، نوشتن برای رومه ها ، مطمئناً در انگلستان ، ارزان تر و تذکره ای در مورد آن ندارد. این تعامل عمومی است. این تأثیر است این صحبت با انجمن کاربر تحقیق است. نوشتن مطبوعات از حواشی فعالیت علمی است و بسیار اصلی تر است.
موضع ناشناخته در حوزه های نوشتن آکادمیک از نوشتن رسانه ها به نوشتن وبلاگ منتقل شده است. به نظر می رسد که وبلاگ آکادمیک تقریباً با همان حافظه پنهان فرهنگی مانند رمان فرودگاهی شما فاصله دارد. این یک فعالیت با اتلاف وقت کم است. البته برخی از وبلاگها نسبت به سایرین قابل احترام هستند. هرگونه تحلیل بوری باید کمی کار کند که کدام نوع از وبلاگ های دانشگاهی بیشتر روی بینی بوده و چرا. سلسله مراتب حتی در لبه ها وجود دارد.
اما اگر وبلاگ نویسی یک عمل علمی کم "است ، در واقع بسیاری از افراد / ما که درگیر آن هستیم نگرش کمی دارند. ما وبلاگ نویسی را دوست داریم ، می توانیم یک نکته را ببینیم و کمی از این فرض خسته می شویم که این یک نوع حواس پرتی از کار واقعی است. در عین حال ، ممکن است لذت بخشی از جزئی بودن اقلیت در خارج از مرزهای فعالیت محترم دانشگاهی وجود داشته باشد ، و در کارهایی که ممکن است به نوبه خود جریان اصلی خود را در مقطعی از آینده داشته باشد ، خوشحال شود. در مزارع ، بسیاری از امور در مرزهای احترام در نهایت روز خود را می گذرانند.
نوشتن یک مقاله بسیار استناد شده - یک نگاه شکاک