با نگاه به جلو به 2015 من می توانم ببینم که چه میزان کار نوشتن را ترجیح داده ام. چندین گفتگو و / یا کارگاه آموزشی درباره نوشتن در چند ماه اول سال و همچنین یک دوره هشت روزه نگارش آکادمیک داشته ام.
به نظر می رسد من برای پنج فصل کتاب ثبت نام کرده ام ، که با هم ویرایش یک شماره خاص و یک زن و شوهر یا چهار مقاله مجله داور. بیشتر این قطعات به صورت مشترک نوشته شده اند ، بسیاری از آنها با محققان دکترا یا پژوهشگران اخیر دکترای گذشته. دو فصل تک نویسنده هر دو در مورد نویسندگی دانشگاهی است.
و بعداً ، به سختی می توانم به این موضوع فکر کنم ، اما چهار کتاب نیز وجود دارد - امسال نه همه اینها ، اما هنوز هم ، چهار کتاب در حال حرکت است. یکی تقریباً تمام شده است ، اما مدت طولانی است که به پایان رسیده است و باید نفس بکشم و آنچه باید انجام شود را برای پایان دادن به آن انجام دهم. (اکنون این کار را انجام می دهم ، بنابراین می توانم از لیست خارج شوم.) سپس کتاب نوشتن دکترا با باربارا وجود دارد - اکنون در یک پیش نویس آشفته قرار دارد و نیاز به بازنگری جدی دارد تا بتواند در ماه مه ارسال شود. برای اینکه این کار به موقع انجام شود ، ما یک برنامه وحشیانه خواندن و مکالمات اسکایپ داریم. دو کتاب جدید نیز با هم همکاری دارند ، آنها با همکار من کریس هال هستند و بر اساس دوازده سال گذشته تحقیق ما در زمینه هنر ، آموزش و تغییر جامعه است. یکی از آنها ، کتاب روشها ،
اوه بله قطعاً سال نوشتن خواهد بود. به دست آوردن این میزان تفکر در مورد نوشتن - و همچنین نوشتن - به معنای این است که چیزی باید بدهد. من هیچ پروژه تحقیقاتی بزرگی را در سال جاری دریافت نکرده ام ، و در حالی که بعداً در سال درخواست چیزی خواهم کرد ، انتظار ندارم تحقیقات جدید جدیدی را تا سال 2016 انجام دهم. تا زمانی که برخی از نوشتن ها را انجام دهم ، پروژه را اجرا کنید.
من همچنین قصد دارم به بررسی ، داوری و امتحان بپردازم. من بسیاری از این نوع کارها را انجام می دهم و این یک بخش اصلی برای عضویت در انجمن علمی است. اما من سال گذشته هفت امتحان دکترا انجام دادم و حداقل چهار مقاله در ماه را مرور کردم ، بنابراین فکر می کنم احتمالاً کوتاه است که برای دوازده ماه کاهش یابد. شاید من کمی از جامعه علمی آستین خود را داشته باشم که اکنون می توانم با آن تماس بگیرم.
و من به طور حتم به عادت های قدیمی خودم که صبح ها از خواب بلند می شوم و پیژامه های نوشتن را انجام می دهم تا چند ساعت قبل از شروع هر کار دیگری. بازگشت به آن با انتقام ، نه فقط یک یا دو بار در هفته. نوشتن زودرس به معنای نگاه نکردن به رسانه های اجتماعی است. دیگر توییتهای اولیه وجود ندارد. این همچنین به معنای فولاد کردن خودم برای نوشتن در تاریکی است. من مطمئناً یک شخص نوشتن در هنگام طلوع آفتاب هستم و بنابراین تاریکی طولانی زمستان انگلیسی چیزی برای مبارزه است. ممکن است برخی از موسیقی جدید نیز مرتب باشند ، اگرچه در حالی که شریک زندگی من هنوز در رختخواب است ، واقعاً نمی توانم خیلی بلند صدا پخش کنم. (این پست وبلاگ توسط The Bad Shepherds برای شما آورده شده استبه هر حال. من وقتی می نویسم چیزی را کمی باهوش و آتیک دوست دارم. و اگر پیوند بالا را دنبال می کنید ، آن را به یک گرافیک رادیویی The Bad Shepherds در استرالیا انجام دادید و کلیپ یوتیوب شامل ویدئوی کمی از فیلم "The Young Ones" است ، فقط برای اینکه کمی از منابع فرهنگی خود را به من بدهید!)
من همچنین می دانم که آیا ممکن است کمی در وبلاگ نویسی کم کنم. طی چند سال گذشته ، من هفته ای دو بار ارسال کردم به غیر از هفته های عجیب و غریب که هر روز پست می کنم. بنابراین ، در حالی که امسال پست کردن دو بار در هفته را شروع می کنم ، مدت زمان لازم را تماشا خواهم کرد ، و گمان می کنم هفته ای یک بار ، حتی اگر فقط برای مدتی باشد ، دوباره برش می خورم. البته من قبلاً در سال 2015 بیشتر از آنچه پیش بینی کرده ام ارسال کرده ام - من احمقانه اعلام کردم که تا دوشنبه آینده ، 5 ژانویه به وبلاگ نویسی برنخواهم گشت ، و در اینجا 1 است و من در آن حضور دارم. اوه خوب معتاد به وبلاگ نویسی است و سپس .
من برای رسیدن به همه این نوشته ها ، باید فوق العاده سازمان یافته و فوق العاده باشم. من واقعاً باید یک برنامه مشخص داشته باشم برای اینکه چه زمانی و به چه ترتیب انجام دهم. من وظایف نوشتن را به بخش هایی با اندازه نیش قابل کنترل تقسیم می کنم که می توانم با وقفه های بزرگ در مواردی که نیاز به یک حرکت پایدار تر و جدی تر دارند ، لیست کنم و از آن عبور کنم. ماه اول تکه های من در حال حاضر است. من مدتی را صرف کریسمس کردم تا پرونده های رایانه ای را مرتب کنم ، بنابراین می دانم همه چیز کجاست. من در دفتر خاطرات خود موعد مقرر دارم و یادآوری های الکترونیکی را تنظیم کرده ام - در مورد.
در حقیقت ، من در واقع کاملاً مشتاقانه منتظر امسال هستم. من نوشتن را دوست دارم و عموماً آن را پر استرس نمی دانم. سال 2015 احساس می کند زمانی برای ادغام کارهای زیادی که انجام شده است اما هنوز تمام نشده است. قرار دادن کار به صورت کتبی مهم است. من هرگز احساس نمی کنم که یک مقاله را به پایان رسانده ام تا زمانی که مجموعه ای از انتشارات برای مخاطبان مختلف وجود دارد. بنابراین این می تواند سال خوبی برای تکمیل باشد.
بنابراین یک سال نوشتن است یک سال نوشتن به طور منظم. یک سال نویسنده. نوشتن روی.
من اخیراً ، چنانکه مطمئن هستم اکثر دانشگاهیان ، با توجه به افزایش علاقه دانشگاههای ما به استناد ، تا حدودی تحریک شده ام. استنادها در جداول لیگ حساب می شود. ما - دانشگاهیان - به طور فزاینده ای به ما گفته می شود که باید بیشتر روی نحوه تمدید استنادهای خود تمرکز کنیم. به تازگی به عنوان مثال برای من توضیح داده شده است كه می توان با نوشتن مقاله مروری و نوشتن با همكاران مؤسسات خاص ایالات متحده و استرالیا ، استنادها را افزایش داد.
این نوع توصیه ها به طور مداوم مبتنی بر تفسیر معیارهای استناد است. من به شدت مشکوک هستم که این توضیحات در مورد چگونگی نوشتن یک مقاله بسیار استناد شده قضیه افرادی است که (بهتر است بهتر بدانند) سوء استفاده از دلایل رابطهای دارند. به غیر از مواقعی که دانشگاهیان مقاله هایی را ذکر می کنند که بد نیستند ، یا به دلیل اینکه توسط کسی که قبلاً مشهور است نوشته شده است ، احساس من این است که به طور عام اینگونه است که مقالاتی که به آنها زیاد استناد می شود نیز به نوعی قابل توجه هستند. این بدان معنا نیست که همه مقالات قابل توجه زیادی مورد استناد قرار می گیرند ، بلکه این بدان معناست که اگر یک مقاله استناد زیادی به دست آورد دلیل این است که همکاران به دلایلی به آنچه می گویند مراجعه می کنند . خوب ، به هر حال این فرضیه من است.
بنابراین چگونه می توانم این تست را امتحان کنم؟ خوب ، فکر می کنم انجام تحقیقات و تجزیه و تحلیل های بعدی در واقع مفید باشد. شاید ما واقعاً بتوانیم به برخی از مقالات بسیار استناد شده نگاهی بیندازیم تا تلاش کنیم تا بهتر درک کنیم که چرا در حوزه خود اهمیت پیدا کرده اند. همچنین ممکن است جالب باشد که با نویسندگان و برخی از خوانندگان آنها ، کسانی که استناد می کنند صحبت کنید.
بگذارید مثالی برای شما بیان کنم که نشان می دهد چرا فکر می کنم چنین تلاشی ممکن است مفید باشد.
چندی پیش ، و در زمینه تحصیلات خودم ، یک سردبیر مجله Discourse از یک نویسنده - استفان بال - خواست تا به گذشته نگاه کند ، و درباره آن صحبت کند ، که اکنون مقاله ای بسیار پر استناد است. این چیزی بود که او بیست و یک سال قبل نوشت. Ball بازتابهای خود را در خط مشی چیست: متن ها ، مسیرها و جعبه ابزار (با گذرواژه) در کلیپ یوتیوب ثبت کرد.
Ball به مقاله به عنوان یک نقطه گذار در تفکر خودش اشاره کرد. بال اظهار داشت که این مقاله برای تحریک همسالان و ایجاد یک مبنای مهم جدید برای تحلیل ت - فراهم آوردن «اهمیت نظری» بود. این مقاله نه تنها یک تحول عمیق در تحقیقات خود به وجود آورد و زمینه را برای تحقیقات بعدی در دو دهه بعدی فراهم آورد ، بلکه دستورالعمل جدیدی را برای زمینه گسترده تر فراهم کرد. بال ، فراتر از تفکر و کار خود ، که در آن زمان به وضعیت بورس تحصیلی رفت ، آرزوی مقاله داشت. او به دنبال استناد نبود بلکه به هدف و تأثیر می پرداخت. او درباره خواندن نگران بود اما درباره اندازه گیری نبود.
این یک مورد خاص است ، البته ، اما آنچه برای من جالب ترین است ، راهی است که Ball می تواند همزمان با روشن ساختن جاه طلبی خود برای ایجاد سهم بسیار مهم در زمینه ای که در آن می تواند در مورد مسیر تحقیقاتی خود صحبت کند. او در حال تحقیق بود. او فکر کرد که زمینه محدود است و می خواست آن را تغییر دهد.
حتی این مثال از یک راه اندکی روشن می شود که کمک های مهمی در رشته و رشته می تواند از طریق یک مداخله فردی انجام شود. این مثال واحد روشی را نشان می دهد که در آن می توان سهم مهمی را تصور و انجام داد. تحقیقات شخصی و تغییر در زمینه می توانند با هم اتفاق بیفتند. دریافت یک مقاله بسیار استناد شده در این زمینه یک محصول جانبی و نه نکته ای برای انتشار فعالیت است.
فکر من این است که ممکن است در بسیاری از مقالات بسیار استناد شده ، موردی مثل مثال Ball اتفاق بیفتد. من واقعاً نمی توانم اعتقاد داشته باشم که مقالاتی که همه به آنها اشاره می کنند توسط افرادی که به خودشان می گویند تهیه شده است - اکنون باید یک مقاله بسیار استناد شده را تهیه کنم ، می خواهم یک مقاله نقد و بررسی با همکار خود در یک دانشگاه بالا بنویسم. معدن در جدول لیگ. این مطمئن خواهد شد که من یک ضربه بزرگ در شاخص. نه من گمان می کنم خیلی بیشتر اتفاق می افتد که این مقاله با استناد به نشستی خوشبختانه از شانس ، صاحبنظر و یک پژوهشگر که به طور جدی درباره بورسیه تحصیلی خود در زمینه وضعیت فعلی این حوزه فکر می کند ، باشد.
به عبارت دیگر ، من به شدت گمان می کنم که بخش عمده استنادها به بورس تحصیلی متصل است و اقدامی کاملاً محاسبه شده و خود خدمت نیست .
من کاملاً مطمئن هستم که ما علاوه بر تجزیه و تحلیل متریک به چیزی نیاز داریم تا در واقع استنادها را درک کنیم. آیا همه ما دوره های روش تحقیق را آموزش نمی دهیم که می گویند اعداد می توانند برخی کارها را انجام دهند و نه دیگران؟ . اما مطمئناً ما به موارد دیگری بیش از این نمونه ای که من آورده ام احتیاج داریم. N = یکی هم پرواز نمی کند ، حتی اگر جالب باشد. با این وجود ممکن است کافی باشد هنگام فکر کردن در مورد تأثیرگذاری در این زمینه و جذب خواننده ، شایستگی لازم برای جستجوی فراتر از اعداد را داشته باشیم.
اما ، در همین حال و در صورت عدم تحقیق دقیق تر از آنچه از شاخص ها در دسترس است ، قصد دارم آن دسته از تحلیل های علّی مبتنی بر متریک راجع به نحوه نوشتن ، در مورد چه و با چه کسی ، با یک دانه بسیار بزرگ نمک انجام دهم. .
بنابراین شما دکترا را تمام کرده اید. شما امتحان را گذرانده اید و نتایج آن وارد شده است. شما اصلاحات لازم را انجام داده اید ، و آنها به سیستم وارد شده اند. نسخه نهایی این پایان نامه را چاپ کرده اید ، آن را محدود کرده و در مخزن دانشگاه قرار داده اید. شما همراه را PDF تهیه کرده اید و آن را نیز ارسال می کنید. شما امضای ایمیل خود را تغییر داده اید تا وضعیت جدید خود را منعکس کنید. شما آن را انجام داده اید شما یک دکتر هستید
شما باید احساس پریشانی کنید - اما اینطور نیست. مطمئناً ، هنگامی که نتایج مشخص شد ، جشن فوری برگزار شد. شامپاین ایمیل های تبریک آغوش و دست زدن از طرف دوستان و خانواده. اما این دوام چندانی نداشت و اکنون به نظر می رسد که همه چیز پیش می رود و انگار هیچ چیز تغییر نکرده است. چه ضد اوج . شما باید احساس خوبی داشته باشید - اما چنین نمی کنید. فکر بازگشت به کتاب بزرگ برای استخراج چند مقاله ژورنالی ، شما را با وحشت پر می کند. شما بیش از آن هستید. واقعاً بیش از آن
البته اکنون ، همه رکود بعد از دکترا را تجربه نمی کنند. اما افراد به اندازه کافی انجام می دهند تا این رکود به یک پدیده قابل تشخیص تبدیل شود. و وقتی به آن فکر می کنید ، جای تعجب ندارد .
شما سالها با دکترای زندگی کرده اید. این مقدار زیادی از فضای شما و مقدار زیادی انرژی عاطفی به دست آمده است. به طرز مساوی ، هیجان انگیز ، وحشتناک و حیرت آور بوده است. و در مورد چند ماه گذشته - خوب ، همه چیز در مورد آماده سازی متن بود. این پایان نامه بسیار پرمحتوا بود و شما باید زندگی خود را درست نگه دارید تا در زمان به پایان برسد - به این معنی نیست که احضار قدرت مطلق را که برای آن فشار آخر لازم بود ، انجام دادیم. همه ویرایش و قالب بندی های ترسناک اما اساسی فقط باید انجام شود.
حقیقت این است که بعد از امتحان و قرار دادن پایان نامه در کتابخانه ، سوراخ اندازه ای برای پایان نامه در زندگی خود دارید. جایی نیست که قبلاً یک کار طولانی مدت باشد. اکنون باید یک روش جدید برای مدیریت وقت خود بیاموزید ، چه نوشتن و خواندن را انجام می دهید و چه فعالیتی فکری خود را مدیریت می کنید. اما باید غم و اندوه گاهی پایان یافتن را نیز مدیریت کنید. اکنون می دانید که دوره دکترا دوره ای منحصر به فرد بود و احتمالاً شما مجدداً همان ساختار انضباطی را نخواهید داشت ، همان زمان خواندن و نوشتن ، همان مکالمات شدید با یک محقق دیگر درباره تحقیقات شما. این یک تغییر است ، اما همچنین ممکن است ضرر باشد.
و این ترکیب عجیب و غریب عدم وجود پایان نامه برای نگرانی در مورد ، فهمیدن چگونگی ادامه تحصیل در شرایط مختلف ، نداشتن ساختارهای دکترا برای کار با آن است و آن حس غم و اندوه پراکنده که موجب رکود بعد از دکترا می شود.
شما باید به خودتان اجازه دهید کمی احساس انحطاط کند ، اما در عین حال مسئولیت فرایند اتفاقات بعدی را نیز بر عهده بگیرید. کاری که باید انجام دهید این است که به خودتان اجازه دهید ضرر را احساس کنید. ناراحت باشید - و بدانید که در این تنها نیستید. طبیعی است. انتظار می رود بنابراین اندوهگین شوید ، بلکه یک طرح نشر نیز بنویسید . به برخی همایش ها بروید. ایجاد برخی از شبکه های جدید از طریق رسانه های اجتماعی. برخی از افراد را در همان قایق خود پیدا کنید. به دنبال بودجه برای ادامه تحقیقات خود ، به دنبال برخی از سؤالاتی که در پایان مطالعه شما ایجاد شده است .
اما واقعاً درک کنید که این لحظه کنار گذاشتن و حرکت کردن چیزی نیست که فقط برای شما اتفاق بیفتد. بسیاری از ما آنجا بوده ایم. علائم را تشخیص می دهیم. ما از طرف دیگر سوراخ اندازه پایان نامه بیرون آمده ایم ، و شما نیز.
برخی از سرپرستان از محققان دکترا که با آنها کار می کنند می خواهند تا به طور رسمی در مورد یادگیری آنها تأمل کنند. گفتگوی یادگیری آنچه هستم ممکن است یک بخش منظم از نظارت باشد. بازتاب اغلب غالباً آغاز می شود - افکار در حال انجام در ژورنال پژوهشگر دکترا یا یک وبلاگ ثبت می شوند. دانشگاه ، "ممیزی مهارت" را آغاز کرد و استفاده از چارچوبهای توسعه محقق نیز به محقق دکتری نیاز دارد که به عقب برگردد و آنچه را که می دانند ، ارزیابی کند و آنچه را که هنوز / نیاز به دانستن آنها دارند ، ارزیابی کند.
تأمل در مورد یادگیری ، گاه به طور رسمی به عنوان آخرین عمل در پایان نامه لازم است - نتیجه گیری به فصل نتیجه گیری می تواند نگاهی به درک های جدید ناشی از تجربه دکترا باشد. و بعضی از امتحان کنندگان کمی تأمل بر یادگیری را دوست دارند. ممکن است یک سؤال در Viva وجود داشته باشد که به داوطلب نیاز دارد تا آنچه را که در مورد تحقیق آموخته اند و در مورد یک پژوهشگر آموخته است ، به اشتراک بگذارد.
درخواست و انتظار برای تأمل به طور مداوم در همه رشته ها اتفاق نمی افتد ، یا حتی معمولاً در یک رشته واحد. اما به نظر می رسد نگرانی در مورد یادگیری دکترا در برخی مناطق بیشتر از سایر مناطق است. جای تعجب نیست که ، آنچه که شما آموخته اید کاملاً احتمالاً در آموزش و پرورش ظاهر می شود ، جایی که یادگیری انتقادی منعکس کننده مهم این مسئله است. مربیان معتقدند ، و من یکی از آنها هستم ، که تأمل صریح و انتقادی در واقع یادگیری را تقویت و گسترش می دهد. در مورد پایان نامه ، بازتاب متا در انتها می تواند یک عمل دیگر از شکل گیری محقق باشد.
اما ناهماهنگی درخواست های ناظر و امتحان کننده برای بحث در مورد یادگیری دکترا بدین معنی است که توصیه - در مورد آنچه که دقیقا می تواند به عنوان یک بازتاب یادگیری پایان دکترا در پایان نامه تلقی شود و در مورد آن چه باید بکنید - کمی نازک است. احتمالاً به همین دلیل است که من فقط چند نکته را از شما خواسته ام. بنابراین در اینجا می رود .
برای شروع ، ارزش این را دارد که ناظران و امتحان کنندگان نمی خواهند ببینند متا بازتابی مبتنی بر پایان نامه در مورد یادگیری دکتری شما چیست . آنها نمی خواهند شما دوباره آنچه را که قبلاً در پایان نامه گفته اید را دوباره ببخشید. آنها انتظار ندارند که نتایج تحقیقات شما را دوباره ببینند ، و خواهان تکرار ادبیات روشهای اصلی تحقیق و آنچه در دوره های آموزشی انجام داده اید ، نیستند. آنها نمی ربط افراط طولانی در مورد "سفر" می خواهم. آنها نمی خواهند در مورد چقدر سخت این اتفاق افتاده باشند.
ناظران / بازرسان انجام انتظار می رود که شما چیزی را با انجام پروژه های خود را، چیزی بیش از در دوره های روش تحقیق شما انجام داد و کتاب شما را خوانده در دسترس شما بود آموخته اند. آنها انجام بنابراین انتظار برای دیدن چیزی که نشان می دهد تفکر فعلی خود را در مورد انجام پژوهش و / یا در مورد شرکت خود تحقیق.
البته ، هر تأمل در مورد یادگیری بسیار خاص و خاص خواهد بود. قرار نیست از یک پژوهشگر دکتری به دیگری یکسان باشد. تأمل در یادگیری دکترا با پروژه ، فرآیند و شخص خاص گره خورده است. با این حال باید به دانش جدیدی که در مورد تحقیقات انجام شده است ، هدایت شود. بنابراین ، لطفاً پیشنهادات زیر را با رعایت نکات بسیار محتاطانه ای که لازم است آنها را خودتان ایجاد کنید ، بگیرید .
در اینجا پنج نکته شروع برای پایان نامه پایان نامه (یا واکر) در مورد یادگیری وجود دارد:
یک روایت کوتاه در مورد انتظارات اولیه شما از روند تحقیق ، آنچه در واقع اتفاق افتاده است و این به معنای روشی است که شما می توانید هر تحقیق آینده را انجام دهید. به عنوان مثال ، این ممکن است نه تنها اخلاق خاص ، دسترسی و یا موضوعات تحلیلی را که در بخش مربوط به پایان نامه به آنها پرداخته نشده است ، بلکه پیامدهایی را که این دانش جدید برای شما به عنوان یک محقق دارد ، پوشش دهد.
بحث اجمالی که جنبه یا جنبه ای از ادبیات روشهای تحقیق را با آنچه اتفاق افتاده مقایسه می کند. بسیاری از محققان دکترا در مورد ویژگیهای واقعیت تحقیق کثیف در مقایسه با چگونگی ظرافت و مرتب بودن آن در کتابها صحبت می کنند - این یک بحث کلی نیست بلکه مختص تحقیق است - و پیامدهای دکتر تازه نادیده گرفته شده را بیان می کند.
مقایسه برخی از آرزوهای اولیه برای پایان نامه و آنچه در پایان اتفاق افتاده است. (این همان کاری است که من در پایان نامه خودم انجام دادم که در مورد نقاط قوت نسبی رویکردهای آگاهانه به هنر و علوم اجتماعی متداول تر بحث کردم. سپس برای مکمل آنها در رابطه با موضوعم استدلال کردم. این تحلیل چیزی بود که من فقط می توانستم به آن دست یابم در واقع نوشتن پایان نامه.)
یک روایت مختصر در مورد پیچیدگی های توسعه هویت محقق - شاید این مسئله مهم باشد که از طریق تحقیق و روند نوشتن پایان نامه ، از طریق کار متن / کار هویتی * درگیر شود.
برخی فکر می کنند در مورد جنبه ای از روند تحقیقات مورد علاقه دیگران ، شاید چیزی باشد که می تواند پایه و اساس مقاله ژورنال آینده را تشکیل دهد. به عنوان مثال - و من فقط اینها را می سازم ، اینها فقط نمونه هایی نیستند که باید کپی کنید - ممکن است فکر کنید که شما بینش های جدیدی در مورد تحقیقات خودی کسب کرده اید ، موضوعات زمانی مربوط به کار به عنوان محقق در یک سایت با سایت های مختلف. سرعت و فشارها ، کار با جمعیت های آسیب پذیر یا اهمیت شکل خاص توجه به یادداشت ها. اگر فکر می کنید این بینش ممکن است مورد توجه دیگران قرار بگیرد ، ارزش آن را دارد که به ژورنال های متد مراجعه کنید. این به شما کمک می کند تا تأثیرگذاری در نوشتارهای مربوط به خود فرآیند تحقیق دکترا ، بازتاب پایان نامه ای مؤثرتری را به عنوان یک دوره خشک ارائه دهد.
خوب این آغازی برای موضوع است. آیا نقاط شروع دیگری وجود دارد که می توانید در مورد آنها فکر کنید که ممکن است برای کسانی که از شما خواسته شده است برای تکمیل پایان نامه خود بازتاب یادگیری بیابند ، مفید باشد؟
توجه: * کار متنی / کار هویتی به طور گسترده در کاملر B و تامسون P (2014) مورد بحث قرار می گیرد و به دانشجویان دکترا کمک می کند تا نوشتن: آموزش های مربوط به نظارت. چاپ دوم ، لندن: Routledge
در مورد چگونگی نوشتن مقاله ژورنالی قابل چاپ ، عقل متداول زیادی وجود دارد.
منظورم از مقاله ژورنال دانشگاهی چیست؟ خوب ، من یک مقاله ژورنال آکادمیک را به عنوان یک استدلال از مطالب به دست آمده از طریق یک فرآیند علمی - مانند بررسی و ساختن متون ، تفکر سخت ، تولید و تحلیل داده ها ، فکر می کنم. نویسنده ، گام به گام ، یک استدلال منطقی ایجاد می کند تا خواننده را در مورد یک نکته / نتیجه خاص ترغیب کند. استدلال این مقاله در یک متن قرار گرفته است - برای مثال ، ادبیات ، ت و یا تمرینهای موجود ، بحث در مورد یک نقطه خالی یا کور مداوم. و البته این مقاله برای خوانندگان خاص یک مجله خاص نوشته شده است.
معمول ترین توصیه ای که در کتاب ها و منابع آنلاین ارائه می شود ، پیروی از یک ساختار گزارش علمی مانند برای یک مقاله علمی - مقدمه ، ادبیات ، روش ها ، گزارش ، بحث ، نتیجه گیری است. ما ممکن است آن را ILMRDC بنامیم. درست است که بسیاری از ژورنالها از این ساختار به ویژه در علوم و علوم اجتماعی این ساختار را می پسندند ، و همچنین صحیح است که برخی از آنها در صورت همراهی با آن ، نویسندگان را مجازات نمی کنند. اما همه آنها این کار را نمی کنند. بعضی از مجلات نسبت به سایر روشهای دستیابی به مقاله بازتر هستند . و البته هنرها و علوم انسانی به طور معمول از ساختارهایی غیر از ILMRDC استفاده می کنند.
محدودیت هایی برای آزمایش آزمایش ساختار ساختار مقاله وجود دارد. این یک مورد از هر چیزی نمی رود. مگر اینکه مقاله شما عمداً و صریحاً چیزی غیر از استدلال باشد ، شما می خواهید در طول مقاله استدلال کنید - شما خواننده خود را از جایی شروع می کنید و سپس آنها را در جایی از کاغذ می گیرید ، به روشی که قانع کننده باشد. اما ILMRDC تنها راه انجام این کار نیست. رویکرد ILMRDC به ساختار مقاله در درجه اول بر محتوا است که در مقاله مورد بحث قرار می گیرد ، تمرکز می کند ، نه ساختار منطقی ای که ممکن است این مقاله داشته باشد. و ارزش آن را دارد که در مورد ساختار منطقی فکر کنید. خیلی بیشتر از ILMRDC برای نویسندگان در دسترس است.
اگر کنار گذاشتن ILMRDC عرق سرد را بیرون می کشد ، شاید فکر کنید که در مورد مواد خود به عنوان مجموعه ای از حرکات فکر می کنید که می توانید به روش های مختلف به صورت رقص رقص بزنید - اما یکی یا دو مورد از این الگوهای حرکت به احتمال زیاد متناسب با مواد شما هستند. از بقیه این سوال است که چند مورد را امتحان کنید و ببینید چه چیزی بهتر است.
بنابراین گزینه های ساختار کاغذ دیگر چیست؟ خوب در اینجا *
پایان نامه "اثبات" - شما با یک گزاره شروع می کنید و سپس با در نظر گرفتن شواهد و ضد شواهد صحت آن را نشان می دهید.
مسئله حل - مسئله یا مسئله سازی تشریح شده و سپس مراحل رسیدن به "راه حل" - یا یک مسئله متفاوت - ارائه شده است. راه حل های جایگزین در نظر گرفته شده و دلایل رد آنها داده می شود.
سوال برای پاسخ - سوالی در ابتدا مطرح می شود ، و توجیه می شود - و پاسخی که ایجاد می شود. پاسخ های بدیل در طول مسیر مورد بررسی و بررسی قرار می گیرد.
مقایسه و تضاد - موضوع ارائه می شود و نیاز به مقایسه ارائه می شود. مطالبی که مقایسه و تضاد می کند ارائه شده و درسهایی که از تمرین گرفته شده است.
علت و معلول ، یا اثر و علت - یا علت یا معلول ارائه شده و توجیه می شود. اتصالات را ردیابی و اثبات می کند. پیامدهای دانستن رابطه علّی آشکار در حال حاضر شرح داده شده است.
شناخته شده به ناشناخته یا ناشناخته شناخته شده - وضعیت اولیه شناخت یا عدم آگاهی بیان شده است و دلیل منطقی برای دلیل مهم عدم آگاهی از آن مهم است. خواننده از طریق مجموعه ای از مراحل به سمت شرایط مخالف هدایت می شود و آنچه «چرا ما باید این کار را انجام دهیم» توضیح داده شده است.
ساده به پیچیده - یک درک ساده یا عوام ارائه می شود ، و سپس مجموعه ای از موضوعاتی که وضعیت اولیه را پیچیده می کنند ، تشریح شده است. دلایل اهمیت این درک های ظریف تر ارائه شده است.
هر یک از این ساختارهای منطقی را می توان از طریق ILMRDC ارائه کرد ، اگرچه ممکن است به همان اندازه سازمان یافته - و به طور طبیعی تر - در اطراف جریان حرکاتی که شما نیاز دارید انجام دهید. حداکثر در اینجا این است که فرم زیر عملکرد را دنبال می کند.
اگر می خواهید ILMRDC را jettison کنید ، از ابتدای ساختن مقاله ، باید ساختار منطقی جایگزین را در ذهن خود داشته باشید. شما باید روی معنایی که می خواهید انتقال دهید تمرکز کنید. اگر روی ساختار منطقی مقاله تمرکز می کنید ، باید با دقت در نظر بگیرید که چگونه قصد کاغذ را واضح و واضح بیان می کنید. می خواهید خواننده در ابتدا چه چیزی را درک کند؟ سپس باید در مورد نقطه پایانی شفاف باشید. چه چیزی نیاز دارد که خواننده تا پایان مقاله از آن اطمینان داشته باشد؟ سپس این یک سؤال در مورد وسط فکر کردن است . چگونه خواننده را از طریق استدلال وادار می کنید ، از حرکات الف تا B چه حرکاتی را باید انجام دهید؟
می بینید ، هر ساختار منطقی شما را مم به انجام کارهای بلاغی مختلف می کند . تمرکز بر روی استدلال واقعی شما می خواهید بجای مجموعه ای از سرفصل ها یا تکه ها ، بدان معناست که شما باید قبل از هر چیز به روش معرفی موضوع مقاله فکر کنید. سپس در مورد نحوه نوشتن حرکات در آرگومان فکر می کنید. چگونه می توانید این حرکات را به روشهایی قانع کننده و قانع کننده بنویسید؟ برای نشان دادن خواننده در مسیر و پیگیری منطق مقاله ، چه نشانه هایی را باید وارد کنید؟ و سرانجام ، آنچه شما باید در نتیجه به خواننده بگویید - آنها را بدون تردید در مورد پیام take-home خود بگذارید .
اگرچه هیچ مشکلی با ILMRDC وجود ندارد ، رویکردهای دیگری وجود دارد که ارزش این کار را دارند. حتی ممکن است اینگونه باشد که تمرکز روی ساختار ، شما را آزاد کند تا به شیوه های جذاب تر بنویسید و کمی بیشتر با متن بازی کنید.
یادداشت:
* این حرکات اقتباس من از p.19 ، Ballenger ، Bruce (2012) محقق کنجکاو است. راهنمای نوشتن مقاله های پژوهشی. بوستون: پیرسون
اطلاعات بیشتر در مورد نوشتن مجلات در Thomson P and Kamler، B (2013) نوشتن مجلات با همکار را ببینید. راهبردهای انتشار. لندن: Routledge.
نسخه ای از این پست اخیراً توسط شبکه Guardian HE منتشر شده است. با توجه به اینکه من از پنج هفته در استرالیا به خانه برگشته ام ، به نظر می رسد مناسب است.
اکنون برخی از دانشگاهیان بسیار متحرک هستند. ما در سطح بین المللی متمرکز هستیم. ما یک نخبه خوش شانس هستیم ، اعضای نیروی کار دانش جهانی که رابرت ریچ مدتی قبل در مورد آن صحبت کردند. فرصت هایی داریم که در دسترس همگان نیست.
من یکی از آن "دانشگاهیان بین المللی" هستم. Mine داستانی منحصر به فرد و مجرد نیست. تقریباً دوازده سال پیش از استرالیا به انگلستان نقل مکان کردم. در آن زمان من زیاد به آن فکر نمی کردم. من برای یک ماجراجویی آکادمیک در اواخر دوران حرفه ای آماده بودم. من یک شریک زندگی آماده برای جابجایی داشتم ، یک خانواده بزرگ و دو سگ جوان که می توانستند خرد شوند ، در جعبه های مورد تأیید دامپزشک بسته بندی شده و در راحتی هوا مطبوع شوند. خانه ای به راحتی فروخته می شد ، وسایل موجود در یک ظرف قلع بارگیری می شد و از بیابان خشک استرالیا جنوبی از یک طرف جهان به طرف دره میدلندز از طرف دیگر منتقل می شد.
این نوع حرکت وضعیت جدیدی نیست. تعداد کمی از دانشگاهیان همیشه به دور خود حرکت کرده اند. تجربه کارشناسی من در دانشگاه آدلاید با گفتگو با استاد جورج روده ، یکی از مورخان برجسته اجتماعی مارکسیستی قرن بیستم ، بسیار افزایش یافت . عدم رضایت وی از آکادمی انگلیس ، درک همسالان من از وقایع در مکانهای دور را افزایش داد. برخی دیگر از اساتید ما نیز در خارج از کشور تحصیل کرده بودند ، همانطور که در آن زمان به طرز واضحی شناخته شده بود ، و آنها یک آگاهی جهانی را به یک دانشگاه لیبرال ، اما پس از آن هنوز استانی ، منتقل کردند. با این حال آنها در یک مؤسسه بسیار ضدانقلاب اقلیت اندک بودند.
البته همه در آموزش عالی این روزها بیشتر مورد توجه بین المللی هستند. حتی اگر تحقیقات ما بسیار بومی شده باشد ، همه ما به نیاز به تقویت گفتگوها ، شبکه ها ، مشارکت ها و انتشارات بین المللی بسیار آگاه هستیم. ما یادداشتهایی را مبادله می کنیم که کدام نرم افزار به ما اجازه می دهد تا کنفرانس ویدئویی بدون یخ زدن تصویر در هر چند دقیقه ، و نحوه به اشتراک گذاری بهتر فایل ها ، تصاویر و نویسندگی مشترک انجام دهیم. ما با قطارهای پر سرعت ، هواپیماهای طولانی حمل و نقل و مجاورت چمدان های گمشده ، صرف وعده های غذایی و پروازهای لغو شده بسیار آشنا هستیم. اما در این دنیای شجاع و دانشمند جدید ، "دانشگاه بین المللی" اکنون جایگاه و ارز ویژه ای دارد.
این روزها ، "دانشگاه بین المللی" به راحتی پیدا می شود. ما دیگر اقلیت ریز نیستیم. به عنوان مثال ، در موسسه فعلی من ، نزدیک به یک در هر پنج نفر از اعضای هیئت علمی از جایی غیر از انگلستان آمده اند. دانشگاه ناتینگهام نه تنها دارای جمعیت بسیار متنوعی است بلکه همین مسئله در مورد کارمندان خود نیز صدق می کند. و این یک تصویر غیر معمول در سراسر کشور نیست.
دستیابی به این نوع از ترکیب کارکنان اتفاقی نیست. در حالی که هرکدام از ما که از جاهای دیگری می آییم ، تصمیم شخصی خود را در مورد اینکه آیا کالاهای خود را بسته بندی کنیم و به سمت ناشناخته ها بگردیم ، اتخاذ کرده ایم ، در موسسات ما اتفاق دیگری می افتد. دانشگاه ها تصمیم گرفته اند که می خواهند در یک بازار جهانی دانشجویی و کارکنان فعالیت کنند. آنها آگاهانه تبلیغات شغلی را در طیف وسیعی از مناطق خارج از کشور و در وب قرار می دهند. کمیته های جستجو و شبکه های شخصی تشویق می شوند که در پخش کلمه در مورد جای خالی و فرصت ها فعال باشند.
اما چرا ، ممکن است بپرسیم ، آیا دانشگاه ها اینقدر علاقه دارند که از جاهای دیگر کارمندی داشته باشند؟
موسسات ما بر این باورند که ما "دانشگاهیان بین المللی" دو ویژگی مهم داریم:
اولا ، در موسسات آموزش عالی جهانی شده ، ما "دانشگاهیان بین المللی" ماهیت بین المللی مؤسسات خود را به ویژه و یک آکادمی جهانی شده را عموماً در معرض دید عموم قرار می دهیم. در حالی که ما این ایده را تجربه می کنیم که فارغ از اینکه اهل کجا باشید ، می توانید تحصیل کرده و دانشمند باشید ، اما ما در نهادها و فعالیتهای مهم خود در سازمانها هستیم.
ثانیا ، ما "دانشگاهیان بین المللی" اغلب مزایای رقابتی بالقوه را برای کارفرمایان جدید خود به ارمغان می آوریم. جدول قیمتهای پیشنهادی ، استناد و اعتبار ، ارزآوری کیفیت آموزش عالی است و ما "دانشگاهیان بین المللی" می توانیم در این مناطق حساب کنیم و حساب شود. دانش و تماس های محلی قبلی ما اکنون برای مؤسسات جدید ما بسیار مفید است. ما می توانیم با همکاران قبلی خود همکاری ایجاد کنیم. شبکه های "ما از آنجا" به مشارکت ها و پروژه های تحقیقاتی بین المللی جدید تبدیل می شوند. و ممکن است ما از کشورها و / یا مؤسساتی که مورد علاقه استراتژیک مؤسساتی هستند که به دنبال تحقیق بین المللی هستند ، بیایند. در حال حاضر بسیاری از دانشگاه ها همکاری جهانی را در بازی استناد به ویژه مشاهده می کنند و به بسیاری از ما توصیه می شود که با همکاران خود در خانه بنویسند ، به ویژه اگر آنها در موسسات با اعتبار بالا باشند. همچنین اگر به عنوان کارشناسان بین المللی از ما به عنوان "خانه به خانه" دعوت شده و به مهمترین برنامه ها و هدایت پروژه های معتبر دعوت شویم ، می توانیم به مؤسسات جدید خود احترام بگذاریم.
به نظر من آنچه که کمتر مورد تأیید است ، مزایای نهادی است که از داشتن کارکنان متنوع ناشی می شود. مطابق با تجربه خودم از کلاسها با جورج روده ، ترکیبی از نظر فرهنگی و زبانی از نظر دانشگاهی می تواند باعث افزایش تجربه دانشجویان شود. دانشگاهیان بین المللی قادر هستند با کلاس خود که از دانشجویان سراسر جهان تشکیل شده است ، نیاز به ایجاد ارتباط بین آنچه در اینجا اتفاق می افتد و آنچه در جای دیگر اتفاق می افتد ، به اشتراک بگذارند. ما اغلب در ادبیات ، ادبیات ، محققان ، تاریخ و روش های زندگی خود در آموزش خود دخیل هستیم. ما می توانیم تجربیات و روایاتی را ارائه دهیم که دسترسی به آنها در غیر این صورت ممکن است دشوار باشد.
بنابراین اگر ما برای دانشگاه ها مفید هستیم ، برای محقق متحرک چگونه است؟
خوب ، همه این موارد موجود و موجود ، یک دستورالعمل کمی مبهم برای "دانشگاه بین المللی" ایجاد می کند. از یک طرف ، ما می خواهیم تحقیقات را در مکان جدید خود دنبال کنیم. چالش انتقال منافع ما به اماکن جدید یکی از مواردی است که در وهله اول جذابیت زیادی برای این حرکت داشت. از سوی دیگر ، مسافت پیموده شده قابل توجهی نیز در ارتباط نزدیک با ارتباطات سابق ما ، برنامه های تحقیقاتی و ت ها ، رویدادها و بورس های تحصیلی در مکانهایی که از آنجا آمده ایم نیز وجود دارد.
این نوع تفکر مضاعف و وجود مضاعف به طور فزاینده بسیاری از "دانشگاه های بین المللی" است. ما نه تنها محقق هستیم و نه مهاجران مهاجر ، بلکه باید به طریقی استعاری از دو مکان و زمینه غافل شویم ، همیشه کمی نگران عدم قرار گرفتن در یک طرف یا طرف دیگر باشیم. برخی از ما از این موضوع خسته شده و به خانه می رویم. بعضی از ما میمانیم و عادت می کنیم. و همچنین با حفظ نوعی تعادل مکانی علمی ، می آموزیم که در مورد وضعیت آب و هوا و ترافیک در دو مکان ناله کنیم. اما ما همچنین از این حق دسترسی به مکانها و کارهایی که قبلاً فقط در کتابها می شناختیم لذت می بریم. خانه و بیرون به راهی برای زندگی تبدیل می شود.
یکی از بهترین موارد در مورد کنفرانس ها این است که می توانید چیزی را یاد بگیرید که انتظار آن را ندارید. این اتفاق برای من در کنفرانسی که در آن شرکت کرده ام رخ داده است. کنفرانس اکنون تمام شده است ، پسر ، اما یادگیری کمی تعجب آور با من گیر کرده است.
من در روزهای پیش از کنفرانس کارشناسی ارشد و اوایل شغل سخنران بودم. در یک مقطع بحث ما به چشم انداز محققان اولیه حرفه ای تغییر یافت. یکی از شرکت کنندگان کنفرانس ، دکتر امیلی نلسون ، به ما گفت که اصطلاح محقق در اوایل کار در نیوزلند استفاده نشده است. دوران ابتدایی شغلی اصطلاح کسری محسوب می شد.
البته اکنون ممکن است بعضی اوقات مفید باشد که اوایل کار نامیده شود. این اصطلاح اغلب در برنامه های بودجه به کار می رود ، و مشخص می کند چه کسی واجد شرایط پول است و چه کسی نیست. اما به ما گفته شد ، جنب ابتدایی اوایل کار ، یک فرض ضمنی است که محقق برای تحقق وظیفه تحقیقات اندکی دارد. خیلی زود است آنها هنوز تجربه کافی ندارند.
به گفته امیلی ، در نیوزیلند صحبت از یک محقق نوظهور معمول است. به جای تأکید بر شروع ، تازه کار بودن ، جدید بودن در بازی ، در شروع چیزی ، ایده ظهور نشانگر تغییر است ، حرکت از چیز دیگری. این امکان را می دهد تا افرادی که قبلاً شغلی داشته اند احساس کنند که درگیر تحول از یک نوع حرفه ای به حرفه دیگر هستند. ایده برای ظهور کسانی که مستقیماً در یک مسیر دانشگاه قرار می گیرند ، ایده ظهور نیز تصویری از یک محقق را به وجود می آورد ، تبدیل شدن به یک کودک مشهور به جای یک محقق با موقعیت کمتر ، یک کودک در بین بزرگترها.
من از آن زمان پرسیدم ، و اکنون ، اگر نامگذاری زلاند نو به طور گسترده تری پذیرفته شود ، چه تفاوتی می تواند ایجاد کند. آیا محققان می توانند فقط پس از دکتری احساس کنند که حتی متفاوت ، بهتر ، تواناتر ، با احترام حتی نسبت به اوایل ظهور شناخته می شود؟ شما چی فکر میکنید؟
بعد از نوشتن فشرده من در ملبورن ، چند روز به کانبرا رفتم. من تمام وقت اشغال نشده بودم و با همكاران موفق شدم به گالری ملی بروم. گالری ملی مجموعه خوبی از کارهای جزیره بومی و تنگه جزیره Torres دارد و من علاقه داشتم که از آخرین باری که در آنجا حضور داشتم ببینم چه چیز جدیدی است.
گالری خیلی بیشتر از آنچه که یادم می آمد با هنر بومی گرفته شده بود و رسیدن به آن کمی زمان طول می کشد. در یک مقطع ، در یکی از اتاقها ، من با احساس حاد بودن خانه روبرو شدم ، نه چیزی که معمولاً هنگام بازگشت در استرالیا تجربه می کنم ، و نه چیزی که انتظار دارم اصلاً در یک زمینه گالری اتفاق بیفتد. از آن زمان تاکنون در این مورد گیج کننده بوده ام. در مورد آن مکان خاص و / یا آثار هنری خاصی که این واکنش عاطفی غیرقابل توضیح را ایجاد کردند چه بود؟
من هنوز جواب این سؤال را بررسی نکرده ام . نزدیکترین چیزی که در حال حاضر می توانم بیابم چیزی است که باید با آثاری که رنگ قرمز خاکی بود احاطه شده باشد - رنگ غالب زمین در کشور من. البته ممکن است اینگونه نباشد. اما ماهیت ناگهانی و غیر منتظره این رویداد و عدم توضیحات قانع کننده آن همچنان در من ماندگار شده است.
چیزی شبیه به "ضربه زدن به چیزی غیر منتظره" می تواند در حین خواندن یا در طول یک پروژه تحقیقاتی اتفاق بیفتد. بعضی چیزها ، گفتن جمله ، صفحه را بیرون می اندازد ، یا از سایت تحقیق خارج می شود و خود را احساس می کند. نادیده گرفتن آن غیرممکن است. آن را به عنوان یک احساس فوری ثبت می کند ، یا ممکن است یک شعله مغزی بیشتر از چیزی ، چیزی . هیچ قافیه یا دلیل فوری وجود ندارد که چرا این چیز خاص ، گفته یا جمله خاص این اثر را داشته باشد. این درست می کند و این هجوم غیر منتظره است که اغلب از دسترس نیست. حرف ، جمله یا جمله با شما می ماند و به صورت دوره ای در مورد آن فکر می کنید که سعی می کنید چیزی از آن را تهیه کنید ، سعی می کنید بفهمید چرا این ، چرا اکنون ، معنی آن چیست .
یاد گرفته ام که بیش از این نگران نباشید در مورد این اتفاقات مهم تحقیقاتی و خواندن مطالب مهم. آنها اغلب با گذشت زمان واضح تر می شوند. بعضی اوقات آنها کاملاً مهم هستند. آنها ممکن است جوانه یک ایده ، یک نقطه عطف در تفکر ، بینش به چیزی باشد که قبلاً غیرقابل بررسی بود.
در حالی که ما به طور کلی تحقیق را به عنوان یک امر منظم ارائه می دهیم ، و این اغلب اوقات است که ما این لحظات گریزان غیرقابل پیش بینی را تصدیق می کنیم. یک تله ، یک احساس ، چیزی است که خود را به هوشیاری شما القا می کند . نه یک یورکا . ناخوشایند تر ، رضایت بخش و پایدار. چنین وقفه هایی برای گرفتن توجه ارزش دارد که به آن معلق شوید. شما هرگز نمی دانید که در نهایت چه معانی می توانند داشته باشند.
من منتظر توضیحی برای موج دلواپسی ام هستم.
هفته گذشته Inger Mewburn -Tesiswhisperer - و من در سمینار آکادمی دیجیتال در کانبرا بودیم. ما ایده هایی را برای یک پروژه تحقیقاتی ارائه دادیم که در مورد آن صحبت شده ایم.
این راهنمای ما برای شرکت کنندگان بود. ما در مورد شکل گیری و محکم کردن پروژه می خواهیم به هر چیزی که درباره سؤالات خود بگویید علاقه مند شویم.
هدف از این تحقیق ، تعامل دانشجویی دکتری با منابع مشاوره رایگان در مورد نوشتن و تمرین تحقیقاتی در وب است که ما از آنها بخاطر عدم نام بهتر "محتوای توسعه علمی" می خواهیم. آیا مجموعه روشهای نوظهوری وجود دارد که بتوانیم "دکتری DIY" را برچسب گذاری کنیم؟
مشاوره مربوط به توسعه تحصیلی در بلاگ ها و دیگر انجمن های مبتنی بر وب بسته بندی شده است و از طریق رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود. ما یک سری سؤال در مورد این شیوه ها ، به ویژه هویت ها و تجارب سازندگان / کاربران محتوا داریم. اگر بیشتر بدانیم که چه کسی این مواد را تهیه می کند ، و چه کسی به آن دسترسی پیدا کرده و آن را به اشتراک می گذارد ، می توانیم نقش آن در آموزش تحقیق را بهتر بشناسیم و مداخلات راهبردی را برای محققان دکترا و سرپرستان آنها ایجاد کنیم.
سوالاتی که در حال حاضر در ذهن داریم:
* استفاده و اشتراک گذاری این محتوای "پیشرفت تحصیلی" چقدر گسترده است؟
* چه کسی در حال تهیه محتوا است؟ آیا الگوهای زیست شناختی یا انضباطی وجود دارد؟
* چه کسی به آن دسترسی دارد؟ چه کسی نیست؟ چرا؟
* کاربران چگونه مواد پیدا می کنند؟
* چگونه کاربران تصمیم می گیرند که این ماده خوب باشد یا خیر؟
* چه ماده ای بیشتر مصرف می شود؟ کمترین؟
* شیوه های اشتراک و الگوهای اشتراک گذاری در شبکه های دانشگاهی چیست؟
* نحوه استفاده با منابع سنتی پشتیبانی و اطلاعات ، یعنی: ناظران ، مقایسه می شود
* آیا سرپرستان از مواد آنلاین در شیوه های تدریس خود استفاده می کنند و چگونه؟
* این فضا چه فرصت هایی را ایجاد می کند؟ آیا مشارکت آفریننده محتوا یک مزیت است یا یک ضرر؟ چطور؟
* چه آسیب پذیری هایی ایجاد می شود؟ آیا کسی در حال ردیابی اطلاعات داده های محقق است؟ (این است که: ناشران درنده ، کنفرانس های بدلی ، ناشران POD.)
بنابراین ، به طور خلاصه:
آیا این ایده "دکتری DIY" معنی دارد؟
آیا این امر باعث می شود که آموزش دکترا بهتر شود یا تجربه دکترا؟ یا ما شاهد ظهور نوع دیگری از تقسیم دیجیتال هستیم؟
آیا سوالات گمشده ای وجود دارد؟
آیا کار مشابهی در حال حاضر وجود دارد؟
برای کشف این سؤالها از چه روشهایی استفاده خواهیم کرد؟
امروز من در مورد تجزیه و تحلیل میدانی ، یک بوردیو ، از انتشارات دانشگاهی تعجب کردم. من به جرات می گویم کسی این کار را کرده است و این یکی از موارد بسیار زیادی است که من با آنها روبرو نشده ام.
من به عنوان رشته ای به فکر نوشتن آکادمیک بوده ام. دلیل این است که وبلاگ نویسی به طور کلی به عنوان شکل بسیار ناچیزی از نگارش / انتشار آکادمیک دیده می شود ، مطمئناً در مقایسه با وضعیت "بالا" که توسط مقاله ژورنالی و مونوگرافی علمی مورد بررسی قرار گرفته است. در حالی که هر دو ژورنال و کتاب دارای ارزش تبادل متفاوتی در رشته ها و زمینه های مختلف ی هستند ، اما به طور صمیمی وضعیت بسیار بیشتری نسبت به وبلاگ ها دارند.
البته برخی فعالیت های اقلیت در زمینه های خود وضعیتی دارند - به عنوان مثال مانند باغ آوانگ در هنر. خوب ، منظور من این چیزی است که قبل از همه ما آوانگارد بوده و غیرقابل شوک شدن بوده و همه اینها به یک تجارت بزرگ تبدیل شده است. اما اکثریت قریب به اتفاق وبلاگ های دانشگاهی آوانگارد نیستند ، مطمئناً به گونه ای نیست که برخی دیگر از انتشارات دیجیتالی علمی - سکوی مشارکتی ، انتشارات غیر خطی و مواردی از این دست ، همانگونه که توسط دیجیتال فقط اضافه کردن نام-انضباط تولید می شود. مردم.
به نظر می رسد که وبلاگ نویسی از نوشتن رومه ها به عنوان فعالیت مشکوک علمی نویسی استفاده کرده است. روزی روزگاری و مطمئناً در حافظه زنده من ، دانشگاهیانی که برای مطبوعات عامه می نوشتند ، تا حدودی خودمختار به نظر می رسید. آنها غالباً تصور می شدند که از نیاز به افشای خود در ملاء عام لکه دار می شوند. همه اینها کمی بی ادعا ، بی حد و حصر و غیر قابل تحمل ، سرگرمی های غیر ضروری بود. این روزها ، نوشتن برای رومه ها ، مطمئناً در انگلستان ، ارزان تر و تذکره ای در مورد آن ندارد. این تعامل عمومی است. این تأثیر است این صحبت با انجمن کاربر تحقیق است. نوشتن مطبوعات از حواشی فعالیت علمی است و بسیار اصلی تر است.
موضع ناشناخته در حوزه های نوشتن آکادمیک از نوشتن رسانه ها به نوشتن وبلاگ منتقل شده است. به نظر می رسد که وبلاگ آکادمیک تقریباً با همان حافظه پنهان فرهنگی مانند رمان فرودگاهی شما فاصله دارد. این یک فعالیت با اتلاف وقت کم است. البته برخی از وبلاگها نسبت به سایرین قابل احترام هستند. هرگونه تحلیل بوری باید کمی کار کند که کدام نوع از وبلاگ های دانشگاهی بیشتر روی بینی بوده و چرا. سلسله مراتب حتی در لبه ها وجود دارد.
اما اگر وبلاگ نویسی یک عمل علمی کم "است ، در واقع بسیاری از افراد / ما که درگیر آن هستیم نگرش کمی دارند. ما وبلاگ نویسی را دوست داریم ، می توانیم یک نکته را ببینیم و کمی از این فرض خسته می شویم که این یک نوع حواس پرتی از کار واقعی است. در عین حال ، ممکن است لذت بخشی از جزئی بودن اقلیت در خارج از مرزهای فعالیت محترم دانشگاهی وجود داشته باشد ، و در کارهایی که ممکن است به نوبه خود جریان اصلی خود را در مقطعی از آینده داشته باشد ، خوشحال شود. در مزارع ، بسیاری از امور در مرزهای احترام در نهایت روز خود را می گذرانند.
مقالات و مقاله های تحقیقاتی می توانند به اندازه کافی به عنوان یک کار مرعوب کننده باشند. اگر با وظیفه نوشتن 20 صفحه روبرو هستید ، کافی است روند را آرام کنید و بخش هایی از این بخش را کنترل کنید.
با ایجاد یک جدول زمانی برای پروژه خود شروع کنید. توجه داشته باشید چه موقع موعد و همچنین تعداد هفته هایی که بین الان و تاریخ موعد دارید. برای ایجاد یک جدول زمانی ، تقویم با فضای زیادی برای نوشتن در آن ایجاد یا ایجاد کنید. سپس مهلت های مربوط به هر مرحله از روند نوشتن را مشخص کنید.
تحقیقات اولیه و انتخاب موضوع
قبل از اینکه بتوانید مبحثی را انتخاب کنید ، برخی تحقیقات اساسی انجام دهید تا در مورد موضوعی عمومی که در آن مطالعه می کنید اطلاعات بیشتری کسب کنید. به عنوان مثال ، اگر شما در حال مطالعه آثار ویلیام شکسپیر هستید ، تصمیم بگیرید کدام بازی ، شخصیت یا جنبه کار شکسپیر برای شما جالب است.
بعد از اتمام تحقیقات اولیه ، چند موضوع ممکن را انتخاب کنید. قبل از تصمیم نهایی با معلم خود صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که این موضوع برای مقاله ای 20 صفحه ای جالب و غنی است اما برای پوشش آن خیلی زیاد نیست. به عنوان مثال "نمادگرایی در شكسپیر" موضوعی پرتحرک است در حالی که "قلم های مورد علاقه شکسپیر" بیش از یک صفحه یا دو صفحه را پر نمی کند. "جادو در بازی شکسپیر ،" یک رویا در نیمه شب "ممکن است درست باشد.
حالا که موضوع دارید ، چند هفته وقت بگذارید تا تحقیق کنید تا اینکه پنج تا 10 زیرمجموعه یا نکاتی برای صحبت در مورد آن داشته باشید. یادداشت های دلخواه را روی کارت های یادداشت بریزید . کارتهای یادداشت خود را در تابلوهایی که مباحثی را پوشش می دهید ، جدا کنید.
مباحث را سازماندهی کرده و یک پیش نویس ایجاد کنید
مباحث خود را به یک ترتیب منطقی سفارش دهید ، اما در این مورد خیلی گیر نکنید. بعداً می توانید بخش های مقاله خود را دوباره مرتب کنید.
اولین مجموعه کارت خود را بگیرید و تمام آنچه در مورد آن موضوع خاص است را بنویسید. سعی کنید از سه صفحه نوشتن استفاده کنید. به موضوع بعدی بروید. دوباره سعی کنید از سه صفحه برای توضیح در مورد آن موضوع استفاده کنید. نگران جریان این بخش از قسمت اول نباشید. شما در حال حاضر فقط در مورد موضوعات فردی می نویسید.
ایجاد انتقال. مقدمه و نتیجه گیری بنویسید
هنگامی که برای هر موضوع چند صفحه نوشتید ، دوباره در مورد سفارش فکر کنید. مبحث اول (موضوعی که پس از معرفی شما خواهد آمد) را مشخص کنید و موضوعی که در ادامه خواهد آمد. انتقال را بنویسید تا یکی به دیگری پیوند یابد. با ترتیب و انتقال ادامه دهید.
مرحله بعدی نوشتن پاراگراف یا پاراگرافهای مقدمه و نتیجه گیری شما است . اگر مقاله شما هنوز کوتاه است ، فقط یک زیرنویس جدید پیدا کنید تا در مورد آن بنویسید و آن را بین پاراگرافهای موجود قرار دهید. شما اکنون یک پیش نویس خشن دارید.
ویرایش و لهستانی
پس از تهیه پیش نویس کامل ، قبل از بررسی ، ویرایش و پرداخت آن ، آن را برای یک یا دو روز کنار بگذارید. اگر شما نیاز به منابع دارید ، دوبار بررسی کنید که پاورقی ها ، یادداشت ها و / یا کتابخانه ای را به درستی قالب بندی کرده اید .
چیست؟
با ادغام Google Scholar می توانید به
وقتی کاربر با پسوند در محقق گوگل (بازدید کنندگان) گشت و گذار می کند ، به طور خودکار پیوندهای مستقیمی با مقاله های بعدی نتایج جستجوی خود مشاهده می کند ، حتی وقتی که در خارج از دانشگاه است. این پیوندها به مقالات از طریق لینک دهنده موسسه وی می گذرد.
نمونه ای از نحوه نگاه این کاربر:
این نمونه ای از دانشگاه اراسموس است که کاربر پیوندهای "FULL-TEXT @ EUR" و اعلانی را از کتابخانه خود مشاهده می کند. وقتی کاربر روی پیوند (های) FullText کلیک کند ، از طریق لینک دهنده کتابخانه دانشگاه اراسموس به مقاله می رود.
اتصال Google Scholar به چندین کتابخانه
براساس آزمایشات ما ، می توان Google Scholar را به چندین کتابخانه پیوند داد. علاوه بر این ، پیوند دادن به کتابخانه ها از طریق Google Scholar + با استفاده از برنامه افزودنی در همان زمان به صورت افزودنی کار می کند: به نظر می رسد پیوندهای متنی کامل بر اساس ترتیب ایجاد پیوند نشان داده شده و اولویت بندی می شوند. لطفاً یک نمونه را ببینید ، جایی که ما همزمان با سه کتابخانه در ارتباط هستیم (Caltech ، Novozymes و Windesheim):
ر Google Scholar از مقالات مجله علمی در پایگاه داده Scholar و از حق ثبت اختراعات ایالات متحده موجود در پایگاه داده Google Patents (پیوند زیر) استخراج می شود. کاربران این گزینه را دارند که حق ثبت اختراعات را به عنوان منبع اطلاعات استناد و یا گزینه انتخاب استناد به مجلات حقوقی و نظرات دادگاههای فدرال و ایالتی حذف کنند. اگر به این نشریات از این منابع استناد شده باشد ، در نوشتار خود یک "استناد به لینک" را درج می کند. با کلیک بر روی آن پیوند ، مقالات و حق ثبت اختراع ژورنال (و در صورت انتخاب نظرات دادگاه) نمایش داده می شود
چگونه می توان تعداد استناد را از طریق Google Scholar و "چه کسی استناد می کند" را بیابیم
به Google Scholar بروید .
Advanced Scholar Search (پیوند به دکمه راست جستجو) را انتخاب کنید.
شرایط جستجوی مناسب مورد مورد مطالعه را وارد کنید. فقط اطلاعات کافی را برای یافتن آنچه نیاز دارید وارد کنید - فرم جستجو کامل را پر نکنید.
بر روی دکمه Search Scholar کلیک کنید.
مقاله صحیح را در لیست نتایج جستجو قرار دهید.
اگر این مقاله توسط دیگران استناد شده است ، در انتهای صفحه پیوند "استناد شده توسط" را مشاهده خواهید کرد. برای دیدن اینکه چه کسی این مورد را استناد کرده است ، روی این پیوند کلیک کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جستجو ، به صفحه راهنمای Google Scholar در زیر دسترسی پیدا کنید.
آگاه باشید:
Google Scholar تمام مقالات علمی را فهرست بندی نمی کند . بنابراین ممکن است برخی از مقالات با استناد به مورد مورد مطالعه شمرده نشوند.
Google Scholar استنادهایی از منابع مختلفی را که در آن با استناد به محاسبه ، از جمله پاورپوینت ها و اسناد Word استفاده شده است ، شامل می کند و به همه موارد یک رتبه برابر می دهد.
نام نویسندگان می تواند برای جستجو مشکل باشد و نتایج بسته به نحوه ورود نام متفاوت می باشد. توصیه می کنیم فقط نام خانوادگی نویسنده را جستجو کنید و آن را با عنوان اصلی در نقل قولها ترکیب کنید.
انواع مختلف در مورد استناد به کالا می تواند به بیش از یک مورد برای کالای مورد مطالعه منجر شود.
عبارت "استناد" در براکت ها [CITATION] در ابتدای ورودی ، نشان می دهد که متن کامل مورد از طریق Google Scholar در دسترس نیست. برای دیدن متن کامل مورد ، از PittCat + (برای کتاب) یا در زیر برگه یافتن مقالات در صفحه اصلی کتابخانه ، جستجوی مجلات خاص با شماره TITLE یا ISSN (برای مقالات) را جستجو کنید.
برای شرکت نرم افزار grammarly ، مستقر در سانفرانسیسکو ، تصحیح اشتباهات املا و دستور زبانها کار بزرگی است.
این استارتاپ ، که دستیار نویسندگی نام های وی با بیش از 20 میلیون کاربر روزانه در اختیار دارد ، امروز نشان داد که 90 میلیون دلار بودجه را به سرپرستی جنرال کاتالیست جمع کرده است. همچنین ، شرکای سرمایه گذاری نهادی و تعدادی از پشتیبانان دیگر که نامشان ذکر نشده است ، شرکت کردند.
این دور آخرین نقطه عطف در مسیر Grammarly تا حدودی غیرمعمول برای حفظ وضعیت ابزار بهره وری است. این استارت آپ ، که یک دهه پیش در کیف ، اوکراین راه اندازی شد ، تنها سه سال پیش اولین دوره بودجه خود را از یک کنسرسیوم که توسط جنرال کاتالیزور نیز به رهبری بود ، جمع کرد. نکته قابل توجهتر این که Grammarly از سال 2011 سودآور بوده است ، که این امر با سایر راه اندازی های به شدت با بودجه ای مانند Monday.com Ltd. در تضاد جدی است .
این استارتاپ توانست در سه سال از اولین دور بودجه ، 3 بار از پایگاه کاربری خود استفاده کند. رشد گرامرلی ثمره سرمایه گذاری های بازاریابی پرخاشگرانه و نقشه راه توسعه ویژگی ها است که این سرویس را بسیار فراتر از ریشه های املایی خود قرار داده است.
گرامرلی از الگوریتم های یادگیری ماشین برای پرچم گذاری گزینه های کلمه ضعیف ، مسائل مربوط به نگارشی ، عبارات نامشخص و سایر خطاهایی که ممکن است از محتوای یک ایمیل یا سؤال جلوگیری کند ، استفاده می کند. یک آشکارساز اضافه شده اخیراً نیز به کاربران نشان می دهد که چگونه متن برای خواننده صدا می شود.
همانطور که مجموعه ویژگی اصلی در طول سالها گسترش یافته است ، در دسترس بودن محصول نیز هست. گرامرلی این سرویس را در قالب برنامه های افزودنی برای همه مرورگرهای اصلی ، برنامه های iOS و Android و یک افزودنی Office 365 ارائه می دهد.
اکثر کاربران استارتاپ به نسخه رایگان خدمات آن اعتماد دارند ، اما همچنین ردیف های حق بیمه اشتراک را فراهم می کند که در بنگاه اقتصادی جذب می شوند. محصول Grammarly Business آن توسط تیم هایی در شرکت هایی مانند Dell Technologies Inc. ، Cisco Systems Inc. و Expedia Group Inc. در میان سایر شرکت ها استفاده می شود. این استارت آپ قصد دارد با ایجاد بودجه جدید با توسعه ویژگی های بیشتر برای سازمان ها ، در این بازار دو برابر شود.
گرامرلی تا به امروز 200 میلیون دلار سرمایه خارجی جمع کرده است.