یکی از بهترین موارد در مورد کنفرانس ها این است که می توانید چیزی را یاد بگیرید که انتظار آن را ندارید. این اتفاق برای من در کنفرانسی که در آن شرکت کرده ام رخ داده است. کنفرانس اکنون تمام شده است ، پسر ، اما یادگیری کمی تعجب آور با من گیر کرده است.
من در روزهای پیش از کنفرانس کارشناسی ارشد و اوایل شغل سخنران بودم. در یک مقطع بحث ما به چشم انداز محققان اولیه حرفه ای تغییر یافت. یکی از شرکت کنندگان کنفرانس ، دکتر امیلی نلسون ، به ما گفت که اصطلاح محقق در اوایل کار در نیوزلند استفاده نشده است. دوران ابتدایی شغلی اصطلاح کسری محسوب می شد.
البته اکنون ممکن است بعضی اوقات مفید باشد که اوایل کار نامیده شود. این اصطلاح اغلب در برنامه های بودجه به کار می رود ، و مشخص می کند چه کسی واجد شرایط پول است و چه کسی نیست. اما به ما گفته شد ، جنب ابتدایی اوایل کار ، یک فرض ضمنی است که محقق برای تحقق وظیفه تحقیقات اندکی دارد. خیلی زود است آنها هنوز تجربه کافی ندارند.
به گفته امیلی ، در نیوزیلند صحبت از یک محقق نوظهور معمول است. به جای تأکید بر شروع ، تازه کار بودن ، جدید بودن در بازی ، در شروع چیزی ، ایده ظهور نشانگر تغییر است ، حرکت از چیز دیگری. این امکان را می دهد تا افرادی که قبلاً شغلی داشته اند احساس کنند که درگیر تحول از یک نوع حرفه ای به حرفه دیگر هستند. ایده برای ظهور کسانی که مستقیماً در یک مسیر دانشگاه قرار می گیرند ، ایده ظهور نیز تصویری از یک محقق را به وجود می آورد ، تبدیل شدن به یک کودک مشهور به جای یک محقق با موقعیت کمتر ، یک کودک در بین بزرگترها.
من از آن زمان پرسیدم ، و اکنون ، اگر نامگذاری زلاند نو به طور گسترده تری پذیرفته شود ، چه تفاوتی می تواند ایجاد کند. آیا محققان می توانند فقط پس از دکتری احساس کنند که حتی متفاوت ، بهتر ، تواناتر ، با احترام حتی نسبت به اوایل ظهور شناخته می شود؟ شما چی فکر میکنید؟
نوشتن یک مقاله بسیار استناد شده - یک نگاه شکاک